Aktualności i Komunikaty

skan 2

Poniżej zdjęcia zamęczonej sarny przez zdziczałe psy domowe – jeżeli ktoś twierdzi, że pies jest naturalnym elementem środowiska i tam jest jego wolność samostanowienia i miejsce do życia to jest po prostu idiotą (szkodliwym – nie pożytecznym, bo tacy też są:) i basta!!! Co niektórzy też twierdzą, że drapieżnik zawsze wybiera najsłabszą ofiarę (chora lub stara) ze stada – ale ta teoria generalnie i tak się sypie, bo drapieżnik ZAWSZE wybiera NAJŁATWIEJSZĄ ofiarę, wiem bo od grubo ponad 20 lat siedzę w polach i lasach i wiele widziałem – o tej porze roku będzie to zawsze kotna sarna koza czy jeleń łania (czyli w wysokiej ciąży), która stanowi o rozwoju i kondycji całej populacji – dla nie wtajemniczonych a zapalonych „przyrodników” sarna NIE jest żoną jelenia!!!:))). Zimą w śniegu będzie to z kolei zawsze najmocniejszy i najcięższy osobnik który najgłębiej zapada się w śnieg przez co jest wolniejszy, oczywiście chore i słabe to też ŁATWY łup drapieżnika i często pozyskiwany przez drapieżniki, ale populacja nie składa sie tylko ze starych i chorych czy nie sprawnych – z obserwacji wynika, że z upolowanych przez drapieżniki saren czy jeleni 1 na 10 to chory lub słaby, 9 to osobniki zdrowe w pełnej kondycji, najczęściej w ciąży lub wyrośnięte młode. OCZYWIŚCIE TAKA JEST NATURA I JEJ PRAWA!!!, ALE PIES DOMOWY CZY KPOT DOMOWY NIE JEST JEJ CZĘŚCIĄ!!!!. Co do mnie, to ja jako człowiek czuję się jak najbardziej częścią natury, a łowiectwo czy wędkarstwo w moim życiu jest tylko niewielkim tego przejawem, ale za to dosyć istotnym!!! – chociaż tutaj zdania też są podzielone………:)))))))
Wojciech Mańkiewicz

Nasze Koło co roku uprawia i zasiewa ok 6 ha poletek zaporowych, które nie zbierane zostają aż do wiosny (mieszanki: pelucha, jęczmień oraz osobno kukurydza, bobik) co daje bardzo dobre efekty zabezpieczeń pól uprawnych przed szkodami i utrzymanie populacji zwierzyny w dobrej kondycji przez całą zimę. Objawia sie to m.in. podniesieniem jakości trofeów – zwłaszcza parostków sarny kozła, których pozyskujemy w ramach planu łowieckiego kilkadziesiąt sztuk, a widać to podczas okazywania trofeów na komisjach oceny w Zarządzie Okręgowym, gdzie średnia wag parostków z naszych obwodów jest widocznie wyższa od średniej okręgu!!!
Dodatkowym elementem jaki obserwuję co roku, dosyć ciekawym zresztą, jest zapewnienie dodatkowego dostępu do karmy w postaci naturalnej zwierzynie nie łownej – a chodzi mi o PTAKI!!! (drobne, śpiewające i inne). Właśnie ten okres tzw przedwiośnia jest dla nich najcięższy, bo jeszcze nie ma owadów a rośliny nie prezentują jeszcze sobą zasobu karmiącego. Pamietajmy że środowisko naturalne żywi średnio ale w miarę równomiernie, a środowisko użytkowane rolniczo (w tym lasy przemysłowe jakich mamy ponad 90% w Polsce!!!) dają momentami za dużo karmy (zwłaszcza pola) latem i jesienią a zimą to mamy już kompletną pustynię a populacja zwierzyny została ta sama!!!
O tej porze też dobrze widać kondycję całego łowiska, a i jest to dobry czas aby też z młodymi adeptami łowiectwa:) spędzić trochę czasu w terenie i przekazać im tę naszą całą wiedzę łowiecko-przyrodniczą którą zdobywaliśmy latami i pokoleniami, a której mógłby pozazdrościć nam nie jeden pseudofachowiec:)!!! Poza tym „mądrzy” rządzący niech zmieniaja prawo i zasady jak chcą – my i tak damy radę i wychowamy własne dzieci na odpowiedzialnych przyrodników i prawych myśliwych!!!!!”
Wojciech Mańkiewicz

Jak ogólnie wiadomo wszyscy myśliwi to szamani i specjaliści od wszelkiego rodzaju zaklęć, przedmiotów i płynów magicznych:), Kolega Wojciech przetestował już wiele i stwierdza z całą stanowczością, że najlepiej sprawdza się tylko jedno! – ” Na Jurka Owsiaka dasz – szczęście w polowaniu masz!!!” 😉

Z okazji Jubileuszu 70 – lecia powstania naszego Koła Łowieckiego odbył się bal na którym Pani Anna Nawra, żona naszego Kolegi z Koła Przemysława Nawry zorganizowała licytację na rzecz poszkodowanych w zeszłorocznej nawałnicy burzowej na Kaszubach, zwłaszcza w rejonach zalesionych, gdzie tamtejsi ludzie żyli z lasu i dla lasu – tak jak my!!!.
Ludzie stracili tam naprawdę wszystko, media i fejsowi celebryci porozrywali szaty na piersiach w pierwszych tygodniach a potem to już jak zawsze „radź sobie człowieku sam”. My pamiętamy o nich i pomagamy cały czas, czy indywidualnie (jak Pani Anna i Przemek Nawra, którzy nie tylko organizują pomoc ale też pracują fizycznie przy usuwaniu szkód) czy jako organizacja jak w tym przypadku, bo to co się tam stało będzie trzeba odbudowywać przez lata, nie tylko domy ale również lasy jako siedliska zwierzyny.